ข้าวโพดหวาน นาคู ของกินขึ้นชื่อเมืองภูโอบ
“ข้าวโพดหวานบ่จ้าๆ 3 ฝัก ซาวบาท” เสียงเรียกใสๆดังกังวาลของแม่ค้าข้าวโพด ดังลอยมาแต่ไกล เดินเข็นล้อโครงเหล็กที่วางเรียงรายด้วยถุงข้าวโพดที่ผ่านการต้มจนสุกเรียบร้อย สังเกตุได้จากไอน้ำทีี่ยังเกาะอยู่ข้างถุง และนี่ก็ยังบ่งบอกถึงเวลาที่สิ้นฤดูกาลเก็บเกี่ยวผลผลิตทางการเกษตรของชาวนาคูเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เพราะพื้นที่ที่ว่างหลังจากเกี่ยวข้าวเสร็จเรียบร้อยแล้วคือก็การยกร่องเป็นแปลงปลูกข้าวโพดหวาน
ท่านที่ขับรถผ่านอำเภอนาคูมุ่งหน้าไปอำเภอเขาวง จะพบร้านขายข้าวโพดหวานทั้งแบบดิบๆและต้มจนสุกพร้อมรับประทาน ตั้งเรียงรายอยู่หลายจ้าว เริ่มตั้งแต่ โรงเรียนนาคูพัฒนาฯ ไปจนเกือบถึงบ้านนากุดสิม ลักษณะร้านจะตั้งเป็นเพิงเล็กๆ มุงด้วยหญ้าคา มีชั้นวางข้าวโพดและแคร่เอาไว้นั่ง ด้านหลังจะเป็นเตาถ่านกับปิ๊ปที่ใช้ต้มข้าวโพด
ข้อสังเกตุอย่างนึงที่ผมคิดเล่นๆนะครับ คือ แม่ค้านาคูค่อนข้างจะขี้อาย เพราะไม่ได้ออกมาโบก มาเรียกลูกค้าเหมือนการขายข้าวหลาม 3 รส ของแม่ค้าชาวอุดร ที่ปิดหน้าปิดตาออกมายืนแกว่งแขนโบกเรียกความสนใจจากลูกค้าให้เข้ามาซื้อสินค้า แต่แม่ค้านาคู ไม่เห็นมีรายใดกล้าทำเยี่ยงนั้น อาจเป็นเพราะคู่แข่งไม่เยอะและขายได้ง่าย แต่ผมว่าทำแบบแม่ค้าอุดรก็ดีนะครับได้ออกกำลังกาย คลายเครียด แก้ง่วงแล้วยังขายของดีอีกต่างหาก….
พูดถึงสายพันธุ์ข้าวโพดหวานในนาคูเป็นสายพันธุ์ที่ได้สืบทอดกันมารุ่นต่อรุ่น ไม่ว่าจะเป็นหวานซุปเปอร์ ข้าวเหนียว สายน้ำผึ้ง หรือข้าวโพดสีนิล ก็ล้วนแล้วแต่มีรสชาติที่หอม หวาน อร่อย เป็นศัตรูกับชาวเบาหวานอย่างหลีกเลี่ยงมิได้
ถามถึงรสชาติ บอกได้คำเดียวว่าหอม หวาน สมชื่อ เพราะดินนาคู-เขาวงขึ้นชื่อเรื่องธาตุฟอสฟอรัสที่ทำให้ทั้งข้าวและข้าวโพดมีรสชาติที่หอม หวานกว่าดินที่อื่น แต่ความสวยงามของฝักก็ขึ้นอยู่กับการให้น้ำ ใส่ปุ๋ย ดูแลวัชพืขซึ่งเป็นเทคนิคของแต่ละจ้าว แตกต่างกันไป กล้วว่าบางฝักจะโดนหนอนเจาะหรือไม่ก็สามารถเลือกก่อนซื้อนิดนึงก็ได้ครับ แม่ค้านาคูทุกจ้าวใจดีอยู่แล้ว
ขอเชิญชวนนะครับ 1 ปี มีแค่ช่วงเดียว คือเดือน ก.พ.-พ.ค.ของทุกปี ท่านใดผ่านมานาคูเชิญแวะซื้อตำเมี่ยงแล้วก็อย่าลืมข้าวโพดหวานนนะครับ เดี๋ยวจะโดนแซวว่ามาไม่ถึงนาคู.
